Przypowieści Salomona 10
Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.
Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.
Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.
Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.
Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia.
Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.
Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.
Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.
Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.
Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.
Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.
Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.
W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.
Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.
Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.
Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.
Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.
Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.
Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.
Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.
Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.
Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.
Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.
Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.
Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.
Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.
Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.
Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.
Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.
Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.
Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.